Door onze speciale STW verslaggevers Harry en Liesbeth
Zaterdag 22 juni t/m donderdag 27 juni met Hendrik, Jolle, Peter, Floor, Flip, Jan, Harry, Johan en Liesbeth
Op vrijdagavond voor vertrek al fietsen en tassen gebracht bij Hendrik en in de bus gepakt. De volgende dag op tijd om 0.600u vertrokken met bus en camper. Een voorspoedige reis zonder problemen. Een bekender route naar inzeil, waar we einde van de middag aankomen. Het is dan bewolkt, en ziet er regenachtig uit. Eerst maar de tenten opgezet en camper geïnstalleerd. Nooit geweten dat er in Inzell ook een camping is. Veel campers weinig tenten. Jan en Peter beginnen al snel met het eten op de welbekende skottelbraai. Heerlijk eten. Ondertussen wordt het wel steeds wat kouder, moeten er vesten aangetrokken worden, en begint het echt te regenen. Geen goed vooruitzicht voor morgen de eerste fietsdag.
Zondag 23 juni van Inzell naar Zell am See (87,4 km en 1437 hoogtemeters)
Gelukkig is het droog bij het opstaan, en blijft het droog de gehele dag! Het wordt prachtig fietsweer zelfs. Voor de eerste etappe maken we eerst met zijn allen een foto bij Max Aicher arena. Hendrik en Liesbeth rijden met de camper en bus naar de camping aan Zell am See.
De start van de route is heerlijk op bekend terrein, wat glooiend. De hele dag is goed te doen met glooiend terrein, zo nu en dan een steviger helling. Maar de klapper van de dag is toch wel de Hirschbichl Pass, eerst een klim van 7,6 km ne 4,8%, dan de Hirschbichlstraße Climb van 1,3 km met 7%, en dan als erg zwaar toetje de Hirschbichl Teufel’s Steife van slechts 0,4 km maar wel 20%! Wat een puist blijkt dat! Slecht te verteren, zodat enkelen van de fiets af moesten.
Vlakbij Zell am See komen we Hendrik en Liesbeth weer tegen, die ons tegemoet fietsen na de camper en bus te hebben afgeleverd. Gezamenlijk naar de camping gefietst, aan de rand van het meer. Mooie locatie! Jan en Harry gaan nog even op de fiets op verkenning uit naar hartje Zell am See. Een leuke plaats en lekker ijs. Jolle, Johan en Liesbeth sluiten de dag af met een duik in het meer.
Maandag 24 juni van Zell am See naar Lienz (93,3 km en 2392 hoogtemeters)
In de tweede etappe bedwingen we de Grossglockner (33,4 km naar top 2504m). Eerst de camper en bus meegenomen en ergens geparkeerd. Daarna de groep weer opzoeken, en gezamenlijk naar boven. Eerst wat glooiend maar langzaam toch omhoog gedurende 25 km. Daarna wat steiler met 5 km met 7% tot de entree. Na op elkaar gewacht te hebben, weer energie verzameld en omhoog in steady state. Dat ging eigenlijk best goed, ook bij de anderen. Jolle, Floor, Johan en Liesbeth hadden goede benen. Toch een lange klim van 13 km met 7-8%, en daarna lange stukken van 9-10% tot aan de eerste top op 2400 m. Harry was blij dat hij er was. Jolle, Floor, Liesbeth en Johan zitten dan al aan het appelgebak met cola.
Na deze lekkere versnapering gingen Flip en Harry voor de afdaling om de camper en bus weer op te halen en te verplaatsen. En dan in 25 minuten weer beneden, waar we omhoog toch zo’n 2 uur aan het klimmen waren. Wel heerlijk afdalen op brede weg, 50-60 km per uur. Wel alert blijven!
Na inkopen voor de dag, op weg met camper en bus. Toch maar niet over de Glossclockner, maar er omheen.
De anderen hebben ook nog een mooie rit gehad, maar was nog wel even afzien naar de 2e top.
Dinsdag 25 juni van Lienz naar Cortina d’Ampezzo (119,8 km en 2487 hoogtemeters)
Vandaag de langste etappe van de week. Peter en Flip reden die dag met Camper en bus naar Cortina, Flip was niet helemaal fit. Vanuit Lienz reden we langs de rivier vals plat zo’n 40 km richting de Italiaanse grens. Een prachtige route slingerend door het bos en langs landerijen. We zijn het riviertje wel ontelbare keren overgestoken van de ene kant naar de andere kant, maar heerlijk fietsen. Jan had duidelijk zijn dag niet, en Johan had last van zijn knie. Uiteindelijk in Innichen een koffiestop met apfelstrudel. Een prachtig plaatsje, en diverse foto’s genomen, en veel fietsers.
We hebben deze dag 3 klimmetje voor de boeg. De eerste echte klim die dag was de Passo Monte Croce (1636m, 5%) ook wel bekend als de Kreuzerbergpass, goed te doen. Hoewel de verschillen al wel zichtbaar werden, de een had een betere dag dan de ander. Gedurende de 2e klim waren de verschillen bergop ook weer behoorlijk groot, maar na gewacht te hebben op de top wel steeds gezamenlijk naar beneden. De laatste maar meest uitdagende klim, was op het einde en begon na 100km te hebben afgelegd. De laatste en zwaarste klim, want stukken van boven de 10% was Passo Tre Croci, drie-kruisenpas (1809m). Niet echt fijn meer om dan nog 6 km bij 8%-10% te moeten klimmen. Het peloton was helemaal uit elkaar gevallen, met Jolle voorop. Harry kon nog een tijdje bij Floor in het wiel hangen, maar moest hem bij het begin van de klim laten gaan. Hendrik klampte ook nog even aan, maar moest ook laten gaan. Johan en Liesbeth daar achter, en Jan weer daar achter. Het ging moeizaam maar wel steady omhoog, waarbij Harry als derde boven kwam. Opgewacht door Peter en Flip die de camper en bus hadden verplaatst. Wel fijn om opgewacht te worden. En dan alleen nog maar naar beneden, heerlijk! En een mooie camping in Cortina onder de bomen. Na 120 km en de ‘’pap op’’ is het heerlijk uitpuffen bij de camper. Druppelsgewijs kwamen ook de anderen binnen. Flip was Jan tegemoet gereden, gezamenlijk de laatste klim gedaan. petje af voor Jan, gezien zijn vorm van de dag, maar strijdbaar en veel doorzettingsvermogen!
Woensdag 26 juni rondje Cortina (58,8 km en 2158 hoogtemeters)
In de vierde en laatste etappe starten we met z’n allen met de klim naar Falzarego (16,4 km, 2117m en gemiddeld stijgingspercentage van 5,6%). Een steady klim die eigenlijk best goed gaat, gezien de vorige dag. Boven op de Falzarego is het druk met fietsers en motoren, en hebben we prachtig uitzicht op de berggroep van de Monte Cristallo in het oosten. Heerlijke apfelstrudel en cola. Water is er niet op deze top. Alleen Johan en Jan zijn niet mee. Flip, Jolle en Floor besluiten de ronde verder te rijden via een klein colletje de Santa Lucia, en dan de Passo de Giau (15 km met 10%). Bleek een prachtige ronde met mooi uitzicht te zijn. Maar Harry was blij met nog een klein klimmetje van 2 km naar de Valporolo samen met Hendrik, Liesbeth en Peter. Dan lekker afdalen weer terug naar de camping. Heerlijk de rest van de middag relaxen en genieten. Liesbeth en Johan zoeken dan nog een meertje op, Jan blijkt alleen een rondje te fietsen, niemand weet waar naar toe. Maar dat blijkt ook de Falzarego te zijn. Ook Jan bereikt de top, maar volgens eigen zeggen ‘’ging dat niet vanzelf’’ en was het afzien. In de avond in Cortina downtown pizza gegeten. Leuk en lekker en mooie afsluiting van een mooie fietstrip!
Donderdagochtend om 06.00u vertrekken we vanaf de camping richting huis. Ook weer een voorspoedige reis en rond 20.00u zijn we thuis. Met weer een mooie herinneringen!